Niektóre z literackich urządzeń użytych w wierszu "Annabel Lee" obejmują personifikację, powtórzenia, wewnętrzne rymowanki i aliterację. Opublikowany w 1849 r. "Annabel Lee" był ostatnim kompletnym wierszem Edgara Allana Poe. < /p>
W literaturze personifikacja oznacza przypisywanie ludzkich cech do czegoś, co nie jest ludzkie. W czwartej zwrotce "Annabel Lee" Poe używa personifikacji do opisu wiatru. Pisze: "Wiatr wyszedł z chmury przez noc, chłodząc i zabijając moją Annabel Lee". Ponieważ księżyc nie może faktycznie zabić człowieka, jest to przykład personifikacji.
Powtarzanie występuje w całym tym wierszu. Powtarzanie w poezji oznacza po prostu powtarzanie słowa w wierszu, wersecie lub zwrotce. Jedną frazą powtarzaną w "Annabel Lee" jest "Królestwo nad morzem". Ta fraza łączy tę historię i sprawia, że wiersz płynie dobrze.
Wiersze mogą zawierać rymy końcowe lub wewnętrzne rymy. W "Annabel Lee" Poe używa wielu wewnętrznych rymów. Jednym z przykładów jest "A gwiazdy nigdy nie powstają, ale ja czuję jasne oczy". Alliteracja jest bardzo podobna do wewnętrznego rymowania, ponieważ pomaga w rytmie całego utworu. Poe wykorzystuje sporo tej techniki w wielu swoich pismach. Przykład w tym wierszu znajduje się w czwartej zwrotce, w której wielokrotnie używa litery "h".
