Niebezpieczeństwa, przed którymi stanęli pionierzy podróżujący po szlaku w Oregonie, pochodzą w dużej mierze z wyczerpania, chorób i wypadków. Wiele wypadków pochodziło z konieczności przekraczania rzek, co może oznaczać utratę rzeczy i nawet utrata życia.
Szlak w Oregonie rozpoczął się w Missouri i stał się popularną drogą dla osób, które chcą wyemigrować ze wschodnich Stanów Zjednoczonych na zachód, kończąc w Oregon City w stanie Oregon. Dla większości osadników podróż trwała około 5 miesięcy. Nie była to pojedyncza trasa, ale raczej seria szlaków wozów używanych przez emigrantów w latach 1841-1869, a trasa jest oznaczona setkami grobów od ludzi, którzy zginęli w trakcie podróży.
Liczba śmierci pionierów przekraczających 2000 mil szlaku Oregon w pociągach wagonów szacowana jest na około 20 000. Dziewięćdziesiąt procent zostało spowodowanych przez choroby, takie jak mała ospa, grypa i odra; większość była spowodowana cholerą, zakaźną chorobą jelit, która może szybko uderzyć. Dyzenteria, zapalenie jelit, powodujące ostre bóle brzucha, była częstym skutkiem spożywania zepsutej żywności.
Wiele przypadkowych urazów i zgonów było spowodowanych przejechaniem przez koła wagonu, co stanowiło niebezpieczeństwo, że dzieci były szczególnie podatne. Przypadkowe strzelaniny były kolejną istotną przyczyną przypadkowych obrażeń i śmierci.
