Włoski astronom, fizyk i matematyk, Galileo Galilei, zmarł 8 stycznia 1642 roku w wieku 77 lat po cierpiących na palpitacje serca i długiej gorączce. W chwili śmierci Galileusz miał przebywał w areszcie domowym przez 8 lat w wyniku stwierdzenia, że słońce pozostaje nieruchome i że wokół niego kręci się ziemia. Został uznany winnym przez inkwizycję w Rzymie za obronę kopernikańskiej teorii heliocentryzmu, po tym, jak została uznana za sprzeczną z Pismem Świętym.
Kilka lat przed śmiercią, podczas aresztu domowego i zaledwie kilka miesięcy przed całkowitym zaślepieniem, Galileo dokonał ostatniego teleskopowego odkrycia i stwierdził, że księżyc wykazuje miesięczne wahania na osi. Stałe usługi, które Galileusz przekazał astronomii, można podsumować odkryciami dokonanymi przez jego teleskopową pracę. Pozostał aktywny pomimo aresztu domowego i ostatecznej ślepoty. Pomimo utraty wzroku Galileo nadal korespondował z innymi naukowcami. Dyktował swoim uczniom swoje pomysły dotyczące teorii wpływu, aż w końcu opanował chorobę, która odebrała mu życie.
Wkład Galileo odegrał ważną rolę w rewolucji naukowej. Nieformalnie opisał zasady później zawarte w dwóch pierwszych prawach ruchu Newtona i połączone eksperymenty naukowe z matematyką. Prowadził także pionierskie prace grawitacyjne i często określa się go mianem ojca współczesnej nauki.
