Nelson Mandela dokonał wielu zmian w społeczeństwie południowoafrykańskim, przede wszystkim poprzez przeniesienie kraju z rasistowskiej polityki apartheidu. Apartheid był polityką rządu, która utrzymywała białych Afrykanerów w RPA na czele polityka i biznes, ograniczając jednocześnie prawa czarnych obywateli. Jako pierwszy prezydent po apartheidzie, Nelson Mandela stworzył zróżnicowane społeczeństwo, w którym każdy obywatel jest równy wobec prawa.
Mandela dokonał także zmian budżetowych w swoim kraju, aby zaradzić nierównościom apartheidu. Przydzielono fundusze na ulepszenie ścieków i domów na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania, uchwalono przepisy zezwalające ludziom na odzyskanie skradzionych z nich gruntów i zwiększenie zasiłków socjalnych. Kolejną zmianą, którą zrobił Mandela, było jego podejście do postkolonialnych stosunków rasowych. W przeciwieństwie do liderów w innych częściach Afryki, takich jak Robert Mugabe z Zimbabwe, którzy wychowywali pretensje na tle rasowym i pozbawiali białe wspólnoty ich krajów za pomocą zarówno legalnych, jak i pozaprawnych środków, Mandela prowadziła politykę pojednania. Stworzył Komisję Prawdy i Pojednania, aby umożliwić ofiarom apartheidu publiczne dyskusje na temat ich leczenia i umożliwić sprawcom apartheidu przejęcie odpowiedzialności za ich działania, często w zamian za amnestię. Pomogło to wyleczyć rany apartheidu i pozwoliło krajowi wyjść poza rasową walkę, by stworzyć mocniejszy, zjednoczony kraj, który może się rozwijać w XXI wieku.
