Uśmiechanie się oczami, znane jako uśmiech Duchenne'a, obejmuje mimowolne ruchy mięśni. Uważa się, że trzeba być szczerze szczęśliwym, aby uśmiechać się oczami.
Uśmiech Duchenne'a nosił imię francuskiego lekarza Guillaume'a Duchenne'a. Studiując fizjologię mimikę w 19 wieku, Duchenne zidentyfikowane dwa różne rodzaje uśmiechów: jeden, który obejmuje oczy i usta i taki, który obejmuje wyłącznie usta. Uśmiechanie się oczami pociąga za sobą poruszanie się mięśnia okrężnego oka, podnoszenie policzków i wytwarzanie zmarszczek w skórze wokół oczu. Ruchom tym towarzyszy dobrowolne poruszanie główką jarzmową lub mięśnie kontrolujące wargi. Prawdziwy uśmiech obejmuje oba mięśnie, podczas gdy fałszywy uśmiech obejmuje tylko poruszanie główką jarzmową.
W ostatnich latach badania psychologiczne dodatkowo komplikowały rozróżnienie dokonane przez Duchenne'a i ujawniły wyjątki od jego teorii. Niektórzy aktorzy nauczyli się poruszać mięśniem okrężnym w celu wytworzenia czegoś, co wydaje się prawdziwym uśmiechem. W swojej pracy "Deliberate Duchenne Smile: Indywidualne różnice w ekspresywnej kontroli" Sarah D. Gunnery analizuje, w jaki sposób, w niektórych przypadkach ludzie w scenariuszach fabularnych są w stanie wyprodukować uśmiech Duchenne'a. Jej praca rzuca wyzwanie długoletniej idei, że uśmiech Duchenne'a można produkować spontanicznie.
