W Biblii Mateusza 15: 21-28 czytamy, że Jezus jest w stanie duchowo zapewnić zarówno Izraelitom, jak i poganom. Jest to wzmocnione przez głodną Kananejczyka, którego niezłomność wiara w Jezusa powoduje, że Jezus ma więcej miłosierdzia niż polecali jego uczniowie.
Kananejska kobieta służy jako ilustracja wiary, a jej interakcja z Jezusem pomaga symbolizować, że nie ma żadnej separacji między Izraelitami a poganami. Jej bycie Kananejczykiem jest ważne, ponieważ Kananejczycy byli wrogami Izraela w Biblii, której pogańskie praktyki często prowadziły Izrael do kultu bożków.
Odmowa kobiety odrzucenia przez uczniów i początkowo przez Jezusa pomaga ukazać, jak ci, którzy nie mają dokąd się zwrócić, powinni zwrócić się do Jezusa. Jezus i uczniowie na początku wyjaśniają, że Jezus ma najpierw zająć się Izraelem. Ona jest gotowa uznać, że Izrael jest ważniejszy, ale jej otwarte uznanie Jezusa jako Syna Dawida prowadzi Jezusa do głoszenia, że podczas gdy przyniesie on wystarczającą ilość chleba dla Izraela, powinien zostawić po sobie mnóstwo chleba dla wszystkich. Nawiązuje to do zbliżającego się aktu Jezusa, który karmi 4000 osób, ale także wzmacnia, że zarówno Goje, jak i Żyd mogą być duchowo zbawieni przez Jezusa.
