Jeremiasz był prorokiem biblijnym, którego życie zostało odłożone na bok od czasu jego narodzin do służby Bożej. Żył swoim życiem, głosząc przesłanie przemiany serca w kierunku jedynego prawdziwego Boga. Fakty dotyczące jego życia znajdują się w Księdze Jeremiasza w Biblii.
Jeremiasz był synem Chilkiasza, kapłanem lewickim, i pochodził ze wsi Anatot, znalezionej na terytorium Beniamina. Otrzymał swoje Boże powołanie, gdy był jeszcze młodym. Według Biblii Bóg przemówił do Jeremiasza w 13 roku, że Jozjasz był królem Judy, także wtedy, gdy Jojakim był królem, a inne późniejsze lata aż do 11 roku panowania króla Sedecjasza. Podczas powołania Jeremiasza Bóg dał mu przegląd swojej prorockiej misji. Był zobowiązany głosić zniszczenie i budowanie narodów.
Jeremiasz napisał Księgi Jeremiasza i Lamentacji podczas swojej prorockiej misji, która trwała ponad 40 lat. Błagał o Bożą sprawę przeciwko Judy podczas ataku Jerozolimy przez Babilończyków.
Jeremiasz głosił o Nowym Przymierzu przez cały Juda do Jerozolimy. On także prorokował o nadchodzącym zniszczeniu Jerozolimy przez najeźdźców z Północy. W swoim nauczaniu potępił grzech pośród ludzi, co spowodowało prześladowania i trudności. Otrzymywał groźby śmierci, nawet od rodziny. Będąc w Jerozolimie, Pashhur, kapłan, starał się go pobić i umieścić w zapasach.
Niemniej jednak głosił nadzieję dla ludu Bożego, a także odbudowę Jerozolimy przez resztki, że Bóg powróci.
