Psychologia poznawcza to gałąź psychologii, która koncentruje się na badaniu wewnętrznych procesów psychicznych ludzi, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób myślą, czują i zachowują się. Ci, którzy praktykują psychologię poznawczą, badają ludzkie procesy wewnętrzne, w tym percepcja, uwaga, pamięć, myślenie i język.
W latach pięćdziesiątych psychologia poznawcza zaczęła przybierać formę, gdy psychologowie zwracali się ku próbom lepszego zrozumienia pamięci, uwagi i rozwiązywania problemów, zamiast wierzyć, że wszystkie zachowania można określić i zmienić poprzez warunkowanie. Wraz z odejściem od behawioryzmu psycholodzy poznawczy zaczęli skupiać się na wewnętrznych stanach i procesach ludzi, a nie na ich zewnętrznych zachowaniach.
Psychologia kognitywna ma podejście redukcjonistyczne. Psychologowie kognitywni uważają, że nawet najbardziej złożone zachowania można sprowadzić do prostych procesów poznawczych w ludzkim umyśle. Studiując zachowania poznawcze, psychologowie używają metod badań naukowych, aby uzyskać wyniki, w przeciwieństwie do psychoanalizy. Zastosowany proces eksperymentu laboratoryjnego wymaga udziału osób biorących udział w tych testach w bardzo ściśle kontrolowanych warunkach. Psycholodzy mogą następnie przyjrzeć się, jak traktowano informacje, które zostały przekazane uczestnikowi oraz w jaki sposób uczestnik reaguje na informacje w kontrolowanej sytuacji. Ta metoda badań doprowadziła do krytyki dotyczącej psychologii poznawczej.
