Uniwersytet Wisconsin-Madison tłumaczy, że ludzie oskarżani o czary to w większości ludzie niereligijni, aspołeczni, agresywni i ohydni. Około 75 procent oskarżonych o czary to kobiety. Większość z nich była starsza niż 50 lat i należała do biedniejszych klas.
Kobiety były ogólnie uważane za słabsze od mężczyzn i bardziej podatne na wpływy diabła, szczegóły University of Wisconsin-Madison. Ponadto pracowali w zawodach podatnych na ataki zaklęć i trucizn, takich jak gotowanie, położnictwo i leczenie. Cursing był nawykiem blisko związanym z czarami, a kobiety często miały skłonności do przeklinania, podczas gdy mężczyźni często rzucali pięściami. Dodatkowo oskarżenia o czary były powszechne na obszarach wiejskich. W bardzo zurbanizowanych regionach, takich jak północne Niderlandy i włoskie miasta, było niewiele procesów czarnoksięskich. Pomiędzy XV a XVIII wiekiem około 100 000 ludzi zostało osądzonych za czary, a około 60 000 zostało straconych.
Według Pennsylvania State University stereotypowa wiedźma była kobietą, szczególnie starą i brzydką kobietą. Badania pokazują, że wiele z nich było także wdowami i miało nieprzyjemne lub samodzielne osobowości. Transkrypty z testów ujawniają, że czarownice były obwiniane za fizyczne choroby dzieci, choroby zwierząt, a nawet za brak dobrobytu.
