Fortepian należy do rodziny chordofonów zgodnie z klasyfikacją instrumentów muzycznych Hornbostel-Sachs. Ten system definiuje chordofony jako instrumenty, które wytwarzają dźwięk poprzez wibracje strun rozciągniętych między dwoma ustalonymi punktami . Fortepian jest klasyfikowany w podkategorii cytatów planszowych jako instrument, w którym struny są trzymane przez tablicę z pudełkiem rezonatora.
Erich Moritz von Hornbostel i Curt Sachs stworzyli metodę klasyfikacji instrumentów muzycznych znanych jako metoda Hornbostel-Sachs. Po raz pierwszy opublikowali go w 1914 roku w niemieckim czasopiśmie antropologicznym "Zeitschrift fur Ethnologie". System został oparty na wcześniejszej metodzie klasyfikacji instrumentów muzycznych opracowanych przez Wiktora Charlesa-Mahillona pod koniec XIX wieku.
Chociaż system Hornbostel-Sachs klasyfikuje fortepian jako chordofon, wykorzystuje wewnętrzne młoty uderzające w struny, powodujące wibracje i wytwarzanie dźwięku. Do pewnego stopnia ten mechanizm klasyfikuje również fortepian jako instrument perkusyjny.
Wewnętrzne młoty są przypisane do konkretnej nuty i są aktywowane przez naciśnięcie klawiszy fortepianowych, do których są podłączone. Gdy młot uderza w struny, głośność dźwięku wytwarzanego przez wibracje jest znacznie zwiększona przez skrzynkę rezonatora, która jest również przymocowana do płyty ramy strun.
