Epoka brązu odnosi się do różnych okresów czasu na świecie, w których brąz był używany do tworzenia narzędzi, broni i ozdób, a skończył, gdy żelazo stało się nowo odkrytym i preferowanym surowcem. Epoka brązu podążyła za koniec okresu neolitu w trzecim tysiącleciu pne i zakończył się kiedyś w pierwszym tysiącleciu B.C. kiedy zaczął się Żelazny Wiek. Nieco dokładniejsze przybliżenia początku i końca epoki brązu będą się różnić w zależności od cywilizacji, w zależności od tego, kiedy pierwszy raz zaczął się używać brązu, a później żelazo weszło w życie.
W niektórych regionach, na przykład w Afryce, Epoka Żelaza najwyraźniej rozwinęła się bezpośrednio z okresu neolitu. Na Bliskim Wschodzie powszechnie uważa się, że wiek brązu rozpoczął się około 3300 stopni Celsjusza. i trwać do około 1200 BC po rozpoczęciu epoki żelaza. Epoka brązu europejskiego rozpoczęła się mniej więcej w tym samym czasie, około 3200 pne, ale trwała do około 600 r.ż. Epoka brązu w Południowej Azji zaczęła się od około 3000 stopni C. C. i zakończył około 1200 B.C. kiedy użycie żelaza stało się powszechne. W Chinach, 2000 B.C. jest uważany za początek epoki brązu, która trwała do około 700 B.C.
Ogólnie rzecz biorąc, w epoce brązu nastąpił wzrost liczby ludności, ponieważ nowe narzędzia z brązu były w stanie lepiej wspierać pozyskiwanie żywności poprzez hodowlę i polowanie. Era żelaza nie zaczęła się nigdzie, aż do około 1200 B.C. ponieważ do tego czasu nie osiągnięto wyższych temperatur pieca potrzebnych do jego wytworzenia.
