W Stanach Zjednoczonych kobiety uzyskały prawo do głosowania, nazwane prawem wyborczym dla kobiet, 26 sierpnia 1920 r., do 19. poprawki do konstytucji Stanów Zjednoczonych. Osiem milionów kobiet skorzystało z prawa do głosować podczas listopadowych wyborów tego samego roku.
W 1848 r. Elizabeth Cady Stanton i Lucretia Mott zorganizowały konwencję w Seneca Falls, N.Y. Tam delegaci opracowali Deklarację uczuć, głoszącą potrzebę równych praw między płciami, zwłaszcza prawo do głosowania. W ciągu 70 lat między konwencją a 19 zmianą kobiety powoli, ale stopniowo zyskiwały równość i niezależność, gdy Wyoming, Kolorado, Idaho i Utah przedłużyły prawa wyborcze kobietom, wszystkie przed XX wiekiem. Państwa południowe zdecydowanie sprzeciwiały się ratyfikacji 19. poprawki, ale Tennessee ostatecznie zagłosował za ratyfikacją 24 sierpnia jako 36. i ostateczny stan konieczny do integracji konstytucyjnej.
