Nieobowiązkowe kody pocztowe zostały wprowadzone do Stanów Zjednoczonych w 1963 roku. Robert Moon, inspektor pocztowy ze służbą pocztową Stanów Zjednoczonych, zaproponował system kodów pocztowych już w 1944 roku.
Poczta Stanów Zjednoczonych zaczęła używać dwucyfrowych kodów obszarowych w 1943 r. w celu określenia stref pocztowych w większych miastach. Począwszy od 1967 roku kod pocztowy stał się stopniowo obowiązkowy. Słowo "ZIP" pochodzi od akronimu "Plan poprawy strefy". Oryginalny kod pocztowy składał się z 5 cyfr. W 1983 r. Wprowadzono kod pocztowy ZIP + 4 w celu zwiększenia wydajności w gęsto zaludnionych obszarach.