John Milton, Anne Bradstreet, Cotton Mather i William Bradford byli słynnymi pisarzami purytańskimi. John Milton był XVII-wiecznym poetą najbardziej znanym z epickiej pracy "Paradise Lost". Wydał także broszury promujące jego kontrowersyjne poglądy polityczne, w tym przekonanie, że Kościół Anglii powinien zostać zniesiony. Milton opowiedział się za tolerancją zamiast religią państwową i pisał prace krytykujące tyrańskie rządy króla Karola I.
Anne Bradstreet była angielską poetką i prozą pisarką, która wyemigrowała z rodziną do Massachusetts Bay Colony. Jedna z jej najsłynniejszych prac, "Dziesiąta muza ostatnio wyskoczyła w Ameryce", została wydana w Anglii w 1650 roku po tym, jak jej szwagier potajemnie opublikował ją. Wiersze Bradstreeta często badały jej duchowe przekonania i problemy życia domowego.
Cotton Mather był purytańskim ministrem z Nowej Anglii, który pisał biografie, relacje historyczne, almanachy, broszury i wiele innych prac prozą, w tym "Filary Soli", "Magnalia Christi Americana" i "The Biblia Americana". Mather był wybitną postacią podczas procesów czarownic w Salem i skomponował list, w którym wpływał na sądy, aby przyjąć dowody obserwacji widmowych jako dowód.
William Bradford był Anglikiem, który pomógł założyć Colony Plymouth w Massachusetts w 1620 roku i przez 31 lat był jego gubernatorem. Jego dwutomowe dzieło "Of Plymouth Plantation" oferuje szczegółowe sprawozdanie z rozbudowy wczesnej osady w Nowej Anglii. Bradford był jednym z sygnatariuszy Mayflower Compact i był zaangażowany w opracowanie legalnego kodu kolonii w Plymouth.