Niektóre cechy literatury purytańskiej to: ograniczona pokuta, grzech pierworodny, nieodparta gracja i bezwarunkowe wybory. Głównym zadaniem pisarza purytańskiego było uwielbienie Boga i okazanie szacunku dla Biblii.
Purytanizm i literatura purytańska stały się popularne w XVII wieku. Pisarze, którzy pisali literaturę purytańską, byli dobrze wykształceni i głęboko religijni. Użyli literatury, aby uczynić chrześcijańskiego Boga bardziej odpowiednim i zrozumiałym.
Główne tematy w swoich pismach ukazały koncepcje grzechu pierworodnego, który jest wiarą, że wszyscy urodzili się grzeszni z powodu Adama i Ewy i predestynacji, która jest ideą, bez względu na to, co zrobiła osoba w życiu, jego lub jej zbawienie zostało już określone.
Na spadek purytanizmu wpłynął brak zachowań społecznych i upadek moralności.
