Przed przybyciem do Ameryki Północnej liderzy pielgrzymujący, w tym William Bradford i William Brewster, opracowali projekt Mayflower Compact, aby ustanowić prowizoryczny rząd i zapobiec zamieszkom w nowej osadzie, zgodnie z Encyclopaedia Britannica. Czterdzieści jeden dorosłych mężczyzn w podróży było wymaganych do podpisania dokumentu, który był formalną obietnicą przestrzegania przyszłych praw stworzonych przez organ zarządzający.
Wielu pasażerów Mayflower's nie byli pielgrzymi i nie podzielili się swoimi przekonaniami Separatystów. Pielgrzymi zapewnili wsparcie ze strony akcjonariuszy, zgadzając się na włączenie kupców, robotników i rzemieślników, którzy mogliby pomóc w zbudowaniu trwałego porozumienia, zgodnie z Fundacją Praw Konstytucyjnych. Kiedy Mayflower oddalił się od kursu, zmiana przeznaczenia dała dysydentom możliwość buntu. W pisemnych relacjach Williama Bradforda stwierdzono, że grupa nie-pielgrzymów zakwestionowała autorytet firmy Virginia, ponieważ osada ta została ustanowiona poza geograficzną jurysdykcją karty.
Mayflower Compact pomógł zjednoczyć podróżnych w nowym świecie, dając zwykłemu człowiekowi polityczny głos. Została ona wzorowana na kontraktach z purytańskimi kościołami, które obciążały członków płci męskiej wybieraniem przedstawiciela lidera i podejmowaniem decyzji w polityce ciał, zgodnie z Fundacją Praw Konstytucyjnych. Podczas gdy pielgrzymi nie zamierzali identyfikować się jako niezależne terytorium suwerenne, ta kompozycja jest uważana za jedną z najwcześniejszych form samorządu, znaczącą zmianę w stosunku do monarchicznej tradycji w Wielkiej Brytanii.
