Nowoczesna taksonomia została opracowana w XVIII wieku przez szwedzkiego przyrodnika Carla von Linne'a. Pisząc pod zsynardizowaną nazwą Carolus Linnaeus, Linn sporządził wyczerpującą listę roślin i zwierząt, które napotkał w swoich podróżach.
Korzystając z zebranych informacji i danych przesłanych mu przez kolegów, Linneusz opracował nową metodę kategoryzacji żywych gatunków. W tym czasie rośliny i zwierzęta były znane dzięki długim opisowym nazwom po łacinie, które niekoniecznie były ze sobą powiązane. Linnaeus nadał każdemu organizmowi odrębną nazwę gatunku i zgrupował wiele gatunków w grupę wyższego poziomu, którą nazwał genem. Ta praktyka pozostaje w użyciu.
