Ludzie, którzy czerpali najwięcej korzyści z systemu łupów Andrew Jacksona, byli lojalnymi zwolennikami Jacksona. System łupów odnosi się do faktu, że Jackson dał setkom federalnych prac swoim zwolennikom w pierwszych miesiącach jego prezydentury. W sumie Jackson zastąpił ponad 900 pracowników federalnych. Termin "system łupów" wywodzi się od stwierdzenia "zwycięzcy należą łupy", powiedział William Marcy.
System pocztowy Jacksona najbardziej ucierpiał na systemie pocztowym. W sumie 423 postmasterzy zostali zastąpieni przez zwolenników politycznych, z których wielu nie miało odpowiedniego przygotowania do stanowisk.
Jackson nie był jedynym prezydentem, który używał systemu łupów. Wielu prezydentów, którzy zastąpili go, korzystało z systemu, ale w mniejszym stopniu. Jednak gdy James A. Garfield został zamordowany przez zwolennika politycznego, któremu obiecano pracę federalną, ale go nie otrzymał, wezwanie do reform zintensyfikowało się.
Ustawa Pendletona została uchwalona w 1883 roku. Odchodzący prezydenci mogli zastosować Ustawę Pendletona, aby chronić obecne federalne posady zwolenników politycznych. Ponadto utworzono ponadpartyjną Komisję Służby Cywilnej w celu nadzorowania zatrudniania pracowników federalnych. Tylko niewielki procent federalnych miejsc pracy był początkowo monitorowany przez Komisję Służby Cywilnej, ale w 1900 r. System łupów został w dużej mierze wyeliminowany.
