Penicylina pochodzi z pleśni z rodzaju Penicillium. Naukowiec Sir Alexander Fleming odkrył przypadkowo penicylinę, ale nigdy nie był w stanie uzyskać czystej próbki organizmu; jednak stwierdził, że penicylina jest silna przeciwko wzrostowi bakterii.
Penicylina to antybiotyk, środek hamujący wzrost innych organizmów. Pierwsza pleśń Penicillium zapobiegła wzrostowi kultury Staphylococcus aureus. Wszystkie rodzaje penicyliny zabijają bakterie, uniemożliwiając bakteriom syntezę ich ścian komórkowych, które są niezwykle ważne dla bakterii, ponieważ ściana komórkowa reguluje przepływ wody do komórki. Jeśli woda swobodnie płynie, spowoduje to pęcznienie komórki i ostatecznie pęknięcie.