Bakterie Serratia są często obecne w ciałach zdrowych ludzi, nie powodując żadnych objawów ani problemów, informuje Podręcznik Merck. U osób, które mają obniżoną oporność, przebywają w szpitalu lub używają takich urządzeń jak cewniki lub przewody powietrzne, Serratia może powodować zakażenia dróg moczowych lub dróg oddechowych. Hodowanie tkanek dotkniętych zakażeniem jest konieczne do potwierdzenia zakażenia Serratia.
Bakterie Serratia mają bliskie powiązania z bakteriami Klebsiella i Enterobacter, zauważa Podręcznik Merck. Lekarze leczą wszystkie trzy bakterie tym samym rodzajem antybiotyków, ale mają tendencję do wywoływania różnego rodzaju zakażeń. Bakterie Serratia są bardziej podatne na infekcje dróg moczowych, ale mogą również wpływać na drogi oddechowe i miejsca nacięć chirurgicznych.
Wiele szczepów bakterii Serratia ma charakterystyczny czerwony kolor i naukowcy sądzili kiedyś, że bakterie nie są patogenami, według Clinical Microbiology Reviews. Serratia była zatem instrumentalna w badaniach medycznych i badaniach wojskowych, których celem było zbadanie możliwych skutków ataków bioterrorystycznych. Od tego czasu lekarze i naukowcy dowiedzieli się, że Serratia może powodować wiele chorób, w tym infekcje dróg moczowych, zapalenie opon mózgowych, zapalenie wsierdzia, zapalenie płuc i zakażenia ran. Niektóre odporne na antybiotyki szczepy Serratia istnieją od 2015 roku. Szczepy te najczęściej rozprzestrzeniają się w szpitalach i są szczególnie trudne do leczenia.
Gdy lekarz podejrzewa infekcję Serratia, może potwierdzić infekcję kulturami, wyjaśnia Instrukcja Merck. W zależności od umiejscowienia zakażenia lekarz może pobrać próbki plwociny, wydzieliny płuc, moczu, krwi lub tkanki. Plami kultury i bada je pod mikroskopem. Próbki mogą również przejść testy pod kątem podatności na określone antybiotyki, więc lekarz może przepisać skuteczne leczenie.
