Naukowcy uważają, że maria księżycowa powstała z lawowych wypływów spowodowanych, gdy powierzchnia księżyca została zakłócona przez uderzenia gigantycznych meteorów i komet. Maria jest liczbą mnogą "klaczy", która jest łacińska dla morza. Jedną z najbardziej znanych księżycowych marii jest Morze Spokoju, które było miejscem pierwszego lądowania na Księżycu.
Jeśli wystarczająco duży obiekt uderzyłby w Księżyc, mógł on faktycznie pęknąć na powierzchni, powodując magmę, która wypłynęła z płaszcza i rozpostarła się w otaczającym księżycu i w samym kraterze uderzeniowym, a następnie ochłodziła się w skałę wulkaniczną o nazwie bazalt . Obiekty, które wpłynęły na księżyc, musiały być bardzo duże. Niektóre maria na księżycu mają ponad 621 mil; naukowcy uważają, że obiekt zajmuje około jednej dziesiątej tej wielkości, aby stworzyć tak dużą funkcję.
Maria jest często ciemniejsza niż otaczający krajobraz, a najmłodsze są gładkie i prawie pozbawione kraterów uderzeniowych. Meteory i inne szczątki, które nawiedziły księżyc, były powszechne, gdy najpierw ukształtował się księżyc i układ słoneczny, ale gdy układ słoneczny starzał się i stawał się bardziej osiadły, liczba uderzeń spadła. Ocenia się, że skały znalezione w księżycowej marii mają około 3,8 miliarda lat.
