W jaki sposób lekarz diagnozuje stwardnienie rozsiane?

Lekarz bierze historię pacjenta, by szukać przeszłych lub obecnych symptomów choroby, stwierdza National Stwardnienie rozsiane Society. Gromadzi także historię rodziny i informacje o ostatnio odwiedzonych miejscach i ekspozycjach środowiskowych.

Lekarz pobiera informacje i przeprowadza różnorodne testy w celu zebrania wystarczających dowodów, aby dopasować się do aktualnych kryteriów rozpoznania, wyjaśnia National Multiple Sclerosis Society. Jednym z testów, które może przeprowadzić lekarz, jest optyczna tomografia koherencyjna (OCT). Ten test służy do badania tylnej części siatkówki, aby zobaczyć stan nerwu siatkówki. Obserwacja jego stanu może dać lekarzom wskazówkę, czy dana osoba ma stwardnienie rozsiane, ponieważ nerw siatkówkowy jest częstym celem choroby.

Lekarz może również wykonać MRI, aby znaleźć obszar uszkodzony przez objawy, które przypominają te spowodowane przez MS, zgodnie z National Multiple Sclerosis Society. Inną częstą procedurą diagnostyczną jest nakłucie lędźwiowe, które służy do badania płynu mózgowo-rdzeniowego pacjenta, zauważa WebMD. Jeśli lekarz wykryje uszkodzenie w dwóch częściach centralnego układu nerwowego pacjenta wywołane w dwóch oddzielnych punktach czasowych i wyeliminuje wszystkie inne choroby, to diagnoza SM zostaje potwierdzona.

Stwardnienie rozsiane jest stanem, który wpływa na mózg i kręgosłup, zauważa WebMD. Osoby z tym stanem mogą doświadczać objawów w wieku od 20 do 40 lat. Osoby dotknięte tą chorobą mogą mieć niewyraźne widzenie i niekontrolowane ruchy oczu. Może rozwinąć się palące lub bolesne uczucie na twarzy lub nogach.

Stan może wpływać na pęcherz moczowy, powodując zaparcia lub częste chęć oddawania moczu. MS powoduje, że pacjent odczuwa skurcze mięśni i zaburza równowagę. Inne objawy, które mogą być obserwowane to osłabienie ręki lub obu, zaburzenia koordynacji, dyskomfort w oku, zmniejszona koncentracja uwagi, komplikacje seksualne i niewyraźna mowa.