Ule są wytwarzane z wosku wytwarzanego przez robotnice. Te pszczoły mają specjalne gruczoły wewnątrz ich brzucha, które pozwalają im zamieniać cukier z kwiatu nektaru w wosk. Pszczoły żują wosk, aby go zmiękczyć, a następnie umieszczają go w wybranym miejscu, aby utworzyć ul.
Pszczoły dla robotników zbierają pożywienie, zbierając nektar z roślin kwitnących. Niosą nektar w torebce z pyłkiem, gdzie miesza się ze specjalnym enzymem. Kiedy pszczoła wraca do ula, umieszcza nektar z jej języka na języku innej pszczoły robotniczej, gdzie wyparowuje i staje się miodem.
Wyspecjalizowane gruczoły w brzuchu pszczoły robotniczej zamieniają cukier w miodzie na wosk. Wosk wydobywa się z porów pszczelich i tworzy płatki na jej brzuchu. Ona żuje wosk, aby zmiękczyć, a następnie umieszcza go w ulu. Gdy pszczoły pracujące zbierają się w ulu, ich aktywność utrzymuje temperaturę około 86 do 95 stopni F, czyli temperaturę niezbędną do utrzymania ciągliwego i miękkiego wosku.
Pszczoły robotnice żyją tylko przez około sześć tygodni, a całe ich krótkie życie jest poświęcone utrzymaniu kolonii i ula. Ul, złożony z tysięcy heksagonalnych komórek, służy do przechowywania larw i przechowywania nektaru, pyłków i miodu.
