W średniowieczu chłopi spożywali głównie żywność z ziaren i warzyw. Pili też głównie piwo, ponieważ woda nie była bezpieczna, a wino było za drogie.
Mięso i przyprawy były oznaki bogactwa w średniowieczu. Zwierzęta wędrowały po posiadłościach bogatych właścicieli ziemskich i musiały zostać polowane. Ponieważ chłopi musieli uzyskać pozwolenie, a czasem płacić, aby polować na ziemie właścicieli ziemskich, mięso było rzadkim przysmakiem. Kiedy szlaki handlowe zaczęły się rozszerzać, a przyprawy ze Wschodu zaczęto importować, przyprawy stały się symbolem bogactwa.
Bez dostępu do drogiej żywności chłopi jedli głównie chleb i owsiankę z jęczmienia, co było niedrogie. Chleb był często spożywany przez kilka dni, nawet po tym, jak zwietrzał się. Miód był stosowany jako słodzik do żywności. Wielu chłopów uprawiało także swój własny ser. Tylko te zioła uprawiane łatwo w ogrodzie były dostępne dla zwykłych ludzi. Należały do nich rozmaryn, bazylia, szczypiorek i pietruszka. Po tym, jak prawie jedna trzecia populacji Europy zmarła w wyniku dżumy w późnym średniowieczu, jedzenie stało się bardziej obfite. W tym czasie chłopom łatwiej było zdobyć żywność, np. Mięso, które niegdyś było zarezerwowane niemal wyłącznie dla bogatych.
