Według Kliniki Mayo powiększenie krwinek czerwonych lub makrocytoza jest niespecyficznym stanem chorobowym, który ma wiele różnych przyczyn. Do najczęstszych należą niedobór witaminy B12, niedobór kwasu foliowego alkoholizm, niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy) i choroby wątroby. Inne przyczyny to zwiększone wytwarzanie czerwonych krwinek w następstwie ostrej utraty krwi lub działania niepożądane leków, takich jak te stosowane w leczeniu raka.
Według American Society of Hematology, czerwone krwinki są największym składnikiem ludzkiej krwi, stanowiąc 40 do 45 procent jej objętości. Otrzymują jasnoczerwony kolor z hemoglobiny białka, która jest odpowiedzialna za transport tlenu do komórek organizmu. W normalnych okolicznościach czerwone krwinki są jednorodne pod względem kształtu i wielkości, z których ostatnia definiowana jest jako średnia objętość komórkowa lub MCV. Według Amerykańskiego Lekarza Rodzinnego, gdy MCV jest większe niż 100, makrocytoza istnieje.
Najczęstszą przyczyną makrocytozy jest niedobór witaminy B12 lub niedokrwistość złośliwa, zaburzenie, w którym komórki jelita nie wchłaniają odpowiednio witaminy B12. W niektórych przypadkach, szczególnie u osób z alkoholową chorobą wątroby, może być również spowodowane złym odżywianiem. W takich przypadkach na ogół towarzyszy temu także niedobór folianów.
Leki mogą również powodować makrocytozę. W ostatnich latach duży wzrost liczby pacjentów, u których zdiagnozowano ten stan, przypisano inhibitorom odwrotnej transkryptazy, takim jak stawudyna, lamiwudyna i zydowudyna, które są stosowane w leczeniu HIV. U osób starszych zaburzenia mieloproliferacyjne, znane również jako niedokrwistość oporna, mogą również powodować makrocytozę. Mniej poważne podwyższenia MCV są czasami związane z nerkami, wątrobą, tarczycą lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
