Głównym tematem wiersza "Endymion" jest romantyczne pojęcie poszukiwania i znajdowania idealnej miłości, która często jest interpretowana jako kapryśna. Wtórnym tematem, którym zajmuje się wiersz, jest kontemplacja piękna, w którym autor nadaje idei ponadczasowego piękna.
Wiersz "Endymion", napisany przez Johna Keatsa w 1818 roku, opierał się na greckiej mitologii młodego pasterza o imieniu Endymion i Selene, bogini księżyca. W okresie renesansu mit został powiązany z rzymską boginią księżycową Dianą. W wierszu narracyjnym Keatsa Endymion jest żarliwie oddany bogini, ale w swoim poszukiwaniu Diana, Endymion zakochuje się w śmiertelniku. Później okazuje się, że bogini i śmiertelnicy są jednym i tym samym.
