Wczesne Mezopotamii nosili przede wszystkim wełniane i kozie włosy, które były albo filcowane, albo tkane w grubej tkaninie, z lnianą szmatką dla lepszej odzieży. Kobiety początkowo nosiły długie owinięte szale, a później szyte sukienki lub szaty, podczas gdy mężczyźni nosili jakąś odmianę przepasek biodrowych lub plisowanych zapinanych spódnic.
Podczas wczesnego okresu sumeryjskiego w Mezopotamii zarówno mężczyźni, jak i kobiety dodawali frędzel lub płatek w kształcie płatków do ich obszycia odzieży. Kobiety szczególnie używały tkaniny, która była mocno ozdobiona, albo za pomocą barwników, albo na poziomach frędzli. Wszyscy nosili sandały i kosmetyki. Mało jest dowodów na to, co nosiła następna cywilizacja mezopotamska, Babilończycy, ale z rzeźb wynika, że przynajmniej mieli technologię, by tworzyć szyte na miarę sukienki dla kobiet. Ponadto dekoracje z frędzli stały się bardziej warstwowe zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, często wykonane w wielu kolorach.
Asyryjczycy, trzecia dominująca cywilizacja, wprowadzili bawełnę z Egiptu. Asyryjczycy wrócili do noszenia długich szali, ale często trzymali je na miejscu paskami, zamiast tylko je zakładać lub wiązać. Około 1000 lat później mężczyźni zaczęli nosić tuniki z krótkimi rękawami, sięgające kolan, w pasie. Mężczyźni o wyższym statusie nosili barwione wełniane płaszcze, a królowie i inni bardzo wysoko postawieni mężczyźni prawdopodobnie używali rzadkiej tyryjskiej purpury wśród innych bogatych kolorów. W 612 roku pne Asyryjczycy zostali podbici przez Persów. W tym momencie Asyryjczycy zaczęli używać spodni z tunikami, stopniowo przyjmując bardziej perski styl ubierania.
