Głód, poważny niedobór żywności dotykający dużą liczbę ludzi, może być wynikiem przyczyn spowodowanych przez człowieka lub z przyczyn naturalnych. Przyczynami naturalnymi są: susze, choroby roślin, plagi owadów, powodzie i trzęsienia ziemi. Przyczynami ludzkimi są bieda, wojna, celowe niszczenie upraw i nieefektywna dystrybucja żywności.
Niemal każdy kontynent doświadczał głodu przez jakiś czas w historii, a Ameryka Północna i Południowa pozostawały stosunkowo rozpowszechnione w wyniku głodu. Kontynent europejski od czasu do czasu cierpiał głód, ale głód spowodowany przez II wojnę światową spowodował śmierć setek tysięcy ludzi. Większość badaczy podaje około 400 klęsk głodowych, które wystąpiły w historii nagrań. Największy głód został przypisany suszy, konfliktom i błędnej polityce gospodarczej.
Uważany za największego głodu w historii, nieudana próba przekształcenia Chin w kraj przemysłowy w latach 1958-1961 Mao Zedonga spowodowała śmierć głodową szacowaną na 18 do 42 milionów ludzi. Znany jako "The Great Leap Forward", wymagał od chłopów porzucenia swoich pól uprawnych, a zamiast tego pracy w kołchozach lub odlewniach w celu produkcji stali. Chiny nie doświadczyły tak wielkiego głodu, odkąd polityka kolektywizmu rolniczego została odwrócona.
Główni klęski głodu z końca XX wieku miały miejsce w Afryce, a najnowsze i ciężkie przypadki były wynikiem wojny lub niepokojów społecznych. Ogólna liczba zgonów spowodowanych głodem w XX wieku oszacowano na około 70 milionów.
