"Zmniejszona wysokość kręgosłupa L1" oznacza, że złamanie kompresyjne spowodowało zmniejszenie wysokości pierwszego kręgu lędźwiowego, według Amerykańskiego Lekarza Rodzinnego. Złamania kompresyjne są cechą charakterystyczną osteoporozy i są częstsze u kobiet w wieku pomenopauzalnym.
Złamania kompresyjne mogą wystąpić w dowolnym miejscu kręgosłupa, jednak zwykle występują w dolnej części kręgosłupa, stwierdza amerykański lekarz rodzinny. Złamania kompresyjne kręgów mogą powodować ból, objawy emocjonalne i upośledzenie ruchowe. Złamania kompresyjne występują u 25 procent kobiet po menopauzie, a częstość ich występowania wzrasta do 40 procent kobiet w wieku 80 lat i starszych.
Oprócz wieku i płci żeńskiej czynniki ryzyka obejmują rasę rasy kaukaskiej, podatność na upadki i historię złamań, stwierdza amerykański lekarz rodzinny. Do modyfikowalnych czynników ryzyka należą: używanie alkoholu i tytoniu, brak aktywności fizycznej i niedobór witaminy D. Otyłość chroni przed złamaniami kompresyjnymi.
Złamania występują, gdy ciężar górnej części ciała jest większy niż zdolność kości do podtrzymania ładunku. Zdrowe kolce mogą doświadczać złamań kompresyjnych po ciężkim urazie, ale drobne czynności mogą powodować złamania w przypadku ciężkiej osteoporozy. Te działania mogą być kichaniem, dostaniem się do wanny lub po prostu skurczem mięśnia, według Amerykańskiego Lekarza Rodzinnego.
Leczenie złamań kompresyjnych różni się w zależności od stabilności kości. Złamania kompresyjne są zwykle stabilne. Leczenie obejmuje krótki odpoczynek w łóżku, leki przeciwbólowe i aktywność fizyczną. Jeśli złamanie powoduje silny ból, kość może zostać naprawiona chirurgicznie, stwierdza lekarz rodzinny w USA.
