Obecność i kolor plam na grzbiecie biedronki mają na celu uczynienie ich nieprzyjemnymi dla drapieżników, zgodnie z National Geographic. Istnieje ponad 5000 gatunków biedronek i nie wszystkie mają plamy. Obecność, nieobecność i liczba spotów umożliwiają przyrodnikom identyfikację różnych gatunków biedronek.
About.com informuje, że połączenie jasnoczerwonych grzbietów z czarnymi plamami na biedronkach zapewnia aposematyczne ubarwienie. Ostrzega to drapieżników, że potencjalne ofiary mogą być toksyczne. Jasne kolory, takie jak żółty, czerwony, czarny i biały, kontrastują z listowiem i zapewniają skuteczne sygnały ostrzegawcze. Aposematyzm jest powszechny u owadów. W rzeczywistości biedronki są same drapieżnikami. Ogrodnicy witają biedronki, ponieważ chętnie żywią się insektami, które uszkadzają rośliny, takie jak mszyce, roztocza, białe muchy i owady. Biedronki mają krótkie cykle życiowe trwające około czterech tygodni, więc każdego lata rodzi się kilka pokoleń. Zwykle składają setki jaj w koloniach mszyc, a gdy jaja się wykluwają, larwy biedronki odżywiają się mszycami.
Niektóre gatunki biedronek są identyfikowane na podstawie liczby plamek. Na przykład, siedmiokropka biedronki mają trzy miejsca po obu stronach i jedno miejsce w środku. Inni mają paski zamiast plam. Kilka gatunków trudno zidentyfikować jako biedronki, ponieważ są one całkowicie czarne lub szare. Kilka gatunków owadów o podobnych oznaczeniach jest czasami mylnie traktowanych z biedronkami, takimi jak chrząszcze winorośli. Jest to powszechny, ale bezpodstawny mit, że plamy biedronki określają jej wiek, ponieważ plamy wskazują tylko na gatunek, według About.com.
