Termin "uropod" używany jest w dwóch miejscach biologii. Z jednej strony końcowe elementy skorupiaków nazywane są uropodami; te funkcje w lokomocji. Z drugiej strony uropody są również końcem końcowym niektórych komórek odpornościowych; działają one w komunikacji z innymi komórkami.
Ciała skorupiaków składają się z wielu segmentów. U skorupiaków uropody przyczepiają się do końcowego segmentu brzucha lub segmentu przed odbytem. Mimo że są one uważane za odnóża, podobnie jak pazury lub nogi, i technicznie występują w parach, uropody zwykle tworzą coś, co wydaje się być jednolitym ogonem w kształcie wachlarza. Płaska powierzchnia uropods służy do generowania napędu, podobnie jak płetwy morświna lub ryby.
Uropods na komórkach odpornościowych są związane ze specjalnymi białymi krwinkami zwanymi limfocytami. Niektóre limfocyty mają wyraźne przednie i tylne końce. Limfocyty te nazywane są polarnymi, ponieważ mają dwie przeciwległe strony lub bieguny; nie są spokrewnione z ciałami polarnymi utworzonymi w jajnikach.
Tylny koniec limfocytu biegunowego jest nazywany uropodem i zawiera liczne receptory, które pozwalają mu podnosić i wysyłać sygnały do otaczającego środowiska. Jest tak, że limfocyty mogą komunikować się ze sobą i koordynować odpowiedź immunologiczną. Receptory czasami bezpośrednio aktywują komórkę, ale czasami po prostu zachęcają ją do poruszania się w określonym kierunku lub przekazywania informacji. Uropod odgrywa również rolę w apoptozie lub śmierci komórkowej, ponieważ niektóre receptory biorą udział w sygnalizacji, gdy konkretna komórka powinna umrzeć.
