Sępy indycze żywią się padliną, która jest martwa, rozkłada zwłoki zwierząt. Carrion jest często zgniły i ma nieprzyjemny zapach ze względu na wzrost bakterii. Carrion jest głównym źródłem pokarmu dla ptaków padlinożernych, w tym innych gatunków sępów, kruków, myszołowów i orłów.
Sępy indyków unikają padliny, która stała się zgnilizna i wolą świeże mięso. Ich dieta składa się z wielu rodzajów zwierząt o różnych rozmiarach. Sępy indycze są wszystkożerne. Czasami sępy indycze jedzą materiały roślinne, takie jak dynie, roślinność brzegową i różne uprawy. W razie potrzeby zjadają także owady, wyrzucone ryby i inne bezkręgowce. Bardzo rzadko zdarza się, aby sęp zabił swoją zdobycz.
Ponieważ sępy indycze pozbywają się mięsa, które nie byłoby inaczej zjedzone, pomagają zapobiegać chorobom. To nadaje im ważną rolę ekologiczną. Sępy indyków wyszukują swoje jedzenie, korzystając z ich zmysłowego węchu, unosząc się nad ziemią, aby wykryć zapach merkaptanu etylowego, który jest gazem wytwarzanym przez zwierzęta, gdy zaczynają rozpadać się.
Sępy indycze mają tak potężny węch, że potrafią wykryć mięso pod baldachimem drzew. Sępy indycze są zwykle pierwszymi, które znajdują pożywienie, a inne gatunki sępów i kondorów podążają za nimi do źródła pożywienia.
