Konstruktywne granice płyt są rozbieżnymi strefami, w których Ziemia tworzy nową skorupę poprzez chłodzenie lawy. Strona internetowa Geografii Internetu stwierdza, że większość tych granic występuje pod powierzchnią oceanu.
Gdy płyty odsuwają się, tworzą one otwory w skorupie, które umożliwiają wznoszenie się gorącej magmy na powierzchnię. Gdy ta magma się ochładza, zwiększa wielkość płytek. Wznosząca się magma tworzy wulkany tarczy, zgodnie z HowStuffWorks.
Skóra lawy chłodzi się niemal natychmiast, gdy styka się z wodą, ale wnętrze tej poduszki ochładza się znacznie wolniej. Szybkość chłodzenia wpływa na wielkość ziaren skał, które się tworzą. Skóra jest drobnoziarnista i wygląda jak szkło, podczas gdy wnętrze ma dużo ziarenka courser. Chłodzenie wnętrza trwa tysiące lat. W miarę ochładzania się nowej skorupy, kurczy się również, powodując, że nowsze formacje są wyższe niż te starsze. Te konstruktywne granice płyt tworzą długie, szerokie grzbiety wzdłuż dna oceanu zwane grzbietami środkowego oceanu. Takie grzbiety mają tylko kilka mil wysokości, ale setki kilometrów szerokości. Według About.com, grzbiet tych grzbietów jest linią aktywności wulkanicznych, gdzie tworzą się czarni palacze.
To rozerwanie płytek znacznie różni się od tego, co występuje w innych granicach. Ich główną siłą napędową jest ciągnięcie płyty, spowodowane tym, że przeciwny koniec płyt tonie w płaszczu Ziemi w strefach subdukcji, ze względu na ich własny ciężar.
