Wulkany tworzą się na dwóch różnych typach granic między płytami tektonicznymi na skorupie ziemskiej: subducting i constructive. Granice subducting pojawiają się, gdy jedna płyta ślizga się pod powierzchnią drugiej, podczas gdy konstruktywne granice przesuwają się wzdłuż siebie z boku na bok, zamiast kolidować. Również inne gorące miejsca na skorupie prowadzą również do powstawania wulkanów.
Wiele światowych wulkanów siedzi na "Pierścieniu ognia". Ta krawędź biegnie przez zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej, po wschodniej stronie Azji, przez Indonezję, a następnie wzdłuż Nowej Zelandii. Ta krawędź biegnie wzdłuż granic Pacyfiku, który jest dnem Pacyfiku, z innymi płytami kontynentalnymi. Wzdłuż "Pierścienia Ognia" trzęsienia ziemi są również powszechne, ponieważ płyty zderzają się ze sobą.
Wybuchy wulkanów są często tak trudne do przewidzenia jak trzęsienia ziemi. W miejscach, w których płyty łączą się lub gdy w płytach pojawiają się pęknięcia, magma może wysączyć się przez szczelinę, która tworzy; jednak w punktach, w których jedna płyta ślizga się pod drugą, płaszcz może się stopić, popychając magmę ku górze i tworząc ciśnienie pod skórą. Kiedy ciśnienie osiąga wysokość wystarczającą do wytworzenia pęknięcia w skorupie, magma wypływa, tworząc erupcję wulkanu.