Spartańska dieta, słynąca z prostoty, nawet w czasach starożytnych, składała się głównie z chleba jęczmiennego, mięsa, sera, mleka i owoców. Spartanie również pili wino, choć rzadko pozwalali sobie na pijaństwo.
Położenie Sparty w żyznych dolinach półwyspu peloponeskiego umożliwiło miastu wytwarzanie dużej ilości własnego pożywienia, głównie w postaci ziarna, na które opiekuje się ogromna populacja półwolnych robotników rolnych zwanych helotami. Nadwyżka żywności wytworzonej w stosunku do innych greckich miast-państw, takich jak Ateny i Korynt, które musiały importować dużo żywności, umożliwiła obywatelom Sparty pełne poświęcenia czasu na przygotowanie się do wojny. To dla ich prostej, ale wystarczającej diety, że Spartanie zawdzięczają dużą część swojej przewagi militarnej w sprawach greckich.
