Gwiazda Dawida, mająca reprezentować kształt tarczy króla Dawida, jest symbolem judaizmu i społeczności żydowskiej. Istnieje kilka interpretacji jego symbolicznego znaczenia. Jednym z takich poglądów jest to, że reprezentuje wewnętrzne centrum duchowe wspierane przez sześć uniwersalnych stron. Innym poglądem jest to, że dwa zachodzące na siebie trójkąty reprezentują dychotomie dobra i zła.
Niektóre teologiczne interpretacje znaczenia symbolu wspierają gwiazdę Dawida jako symbol dychotomii. W tej interpretacji symbolu górny trójkąt skierowany jest ku Bogu, podczas gdy dolny trójkąt skierowany jest ku rzeczywistemu światu.
Gwiazda Dawida wzrosła stosunkowo niedawno jako symbol judaizmu. Istnieje kilka odniesień do symbolu we wczesnej literaturze i sztuce żydowskiej. Historycznie Żydzi używali heksagramu jako motywu dekoracyjnego, z jego pierwszym pojawieniem się we wczesnych synagogach i tekstach religijnych.
W Niemczech w czasach Holocaustu naziści zmuszali Żydów do noszenia żółtych odznak z symbolami Star of David jako formy identyfikacji rasowej. Jednak praktyka zmuszania Żydów do noszenia odznak identyfikujących się przed nazistowskimi Niemcami i faktycznie wraca do średniowiecznego okresu Europy.
