Leon Battista Alberti wynalazł pierwszy anemometr w 1450 roku A.D. Jego wynalazek był dyskiem prostopadłym do kierunku wiatru, który mierzył prędkość wiatru.
Rodzaj anemometru, który jest dziś powszechny, odmiana w kształcie kielicha, nie został wymyślony do 1846 roku przez Johna Thomasa Romneya Robinsona. Użył czterech filiżanek i kółek na swoim anemometrze. Projekt został ponownie ulepszony w 1926 roku przez Johna Pettersona, który uprościł projekt do 3 filiżanek.
Dzisiejsze anemometry mierzą prędkość wiatru, ciśnienie wiatru i kierunek wiatru. Prędkość wiatru oblicza się, licząc ile razy kubki na torze instrumentu się obracają. Pomagają meteorologom analizować, jak działa pogoda, co pomaga w przewidywaniu pogody.
