Metryczny wiersz romansu to rodzaj prozy, która była szczególnie popularna w okresie Renesansu. Te wiersze nie rymują się i nie zajmują się takimi tematami jak miłość, rytuały przejścia, rycerstwo, przygody i interpersonalne relacje. Rycerze, uczciwe panienki i epickie podróże pojawiają się często w metrum wierszy romantycznych.
Metryczne wiersze romantyczne były dominującą postacią poetycką wśród szlachty, szlachty i bogatych właścicieli ziemskich w okresie renesansu. Te wiersze opowiadają historie i prawie zawsze mają szczęśliwe zakończenie. Pomimo ich nazwy, metrum wiersze romantyczne nie zawsze zawierają historię miłosną. Cechą charakterystyczną metrycznego wiersza romantycznego jest postać bohatera, odważnego człowieka o doskonałym moralnym charakterze. Większość bohaterów to rycerze. Wiersze prozy, które nie mają bohatera, ale mają inne cechy metrycznego romansu, nazywane są opowieściami metrum. Najbardziej znanym przykładem metrum opowieści jest "The Canterbury Tales" Geoffrey'a Chaucera. "Fairie Queen" Spensera ma bohatera, a zatem jest metrum.
Metryczne wiersze romantyczne skomponowane w czasach Renesansu zostały przetłumaczone na wiele języków. Najstarsze zachowane przykłady zostały pierwotnie napisane w języku starofrancuskim i niemieckim. Pod koniec okresu renesansu zostały przetłumaczone na potoczny język angielski.
