Nastrój wiersza odnosi się do emocji wywoływanych przez język wiersza. Kiedy poeci używają słów, by szczególnie wywoływać uczucia smutku, złości, radości lub innych emocji, słowa te przyczyniają się do nastroju wiersza. /p>
Prawie każdy wiersz ma nastrój. "The Road Not Taken" Roberta Frosta używa słów "fair" i "grassy" wraz z opisem otwarcia "żółtego drewna", aby stworzyć specyficzny nastrój: w tym przypadku narrator podróżuje przez piękne, spokojne drewno . Chociaż wybór między dwoma ścieżkami drzewa jest trudny, drewno samo w sobie jest uspokajające i spokojne, a nastrój wiersza jest taki sam.
Ważne jest, aby wiedzieć, jak odróżnić nastrój od tonu. W poezji nastrój odnosi się do emocji generowanych przez temat wiersza. Z kolei ton odnosi się do punktu widzenia, jaki autor podejmuje w odniesieniu do tematu. Ten punkt widzenia można również opisać w kategoriach emocji, dlatego często ton i nastrój są mylone.
Sławny wiersz Edwina Arlington Robinsona "Miniver Cheevy" jest doskonałym przykładem na odróżnienie nastroju od tonu. Język generowany przez temat wiersza wywołuje nastrój niepokoju i rozpaczy. Jednak ton Robinsona wyśmiewa biednego zrozpaczonego Miniver Chevy. Ton i nastrój nie zawsze wiążą się z tymi samymi emocjami.
