Morganit to rzadka forma berylu występująca głównie w złożach mineralnych w Afganistanie, Brazylii, Kalifornii i na Madagaskarze. Morganit jest zazwyczaj różowy ze względu na zawartość manganu, ale znane są również odmiany zawierające kolory fioletu, żółci i pomarańczy. Ze względu na popularność różowego morganitu jako kamień szlachetny, jest często poddawany obróbce cieplnej w celu usunięcia żółtego zabarwienia. Podobnie jak inne odmiany berylu z kamieniami szlachetnymi, Morganite ma twardość w zakresie od 7,5 do 8 w skali Mohsa, co daje mu doskonałe właściwości użytkowe.
Morganit może być postrzegany jako bliski kuzyn zarówno szmaragdów, jak i akwamarynów, ponieważ wszystkie trzy są formami berylu. Szmaragdy są zielone ze względu na atomy chromu i wanadu, podczas gdy akwamaryny są niebieskie głównie z powodu żelaza. Próbki morganitu o znacznej wielkości i jakości zostały po raz pierwszy odkryte na Madagaskarze w 1910 roku. Po tym odkryciu gemolog G. F. Kunz zalecił, aby kamień ten nosił nazwę od finansisty J. P. Morgana. W grudniu 1910 roku nowojorska Akademia Nauk oficjalnie nazwała minerał, wcześniej znany po prostu jako różowy beryl, morganit.
Jeden z największych znanych okazów morganitu znaleziono w 1989 r. w Kamieniołomie Bennet w Buckfield, Maine. Szorstki kryształ mierzył 9 cali długości, prawie 12 cali średnicy i ważył ponad 50 funtów. Od czasu swojego odkrycia jest znana jako Rose of Maine.
