"Noc Skorpiona" wspomina czasy dzieciństwa Nissima Ezechiela, gdy skorpion użądlił jego matkę. Wiersz rozpoczyna się gorączkowymi działaniami jego ojca i mieszkańców wioski, by walczyć z trucizną skorpiona, i kończy się ona matce Ezechiela, która po 20 godzinach wyzdrowieje z bólu i może mówić. Wiersz pisany jest w formie narracyjnej z bezpośrednim językiem przedstawionym w luźnym rymicznym wzorze.
Wioska Nissima Ezechiela przetrwała 10 godzin deszczu, a skorpion szuka schronienia w domu rodziny poety. Skorpion ucieka z powrotem na zewnątrz, aby uniknąć śmierci z rąk ludzkich, a rodzina rozpoczyna długą noc próbowania wszelkiej taktyki leczenia matki. Niektórzy sąsiedzi przychodzą do domu z własnymi środkami, aby powstrzymać truciznę, a inni ścigają skorpiona z przekonaniem, że trucizna przepływa przez krew matki Ezechiela, o ile skorpion porusza się po wiosce.
Wiersz skupia się na siłach dobra i zła. Kochająca matka Ezechiela, zioła i modlitwy podawane przez świętego męża, ojca i wieśniaków przedstawiają dobro, a skorpion oznacza zło, które wchodzi do domu. Wiersz kończy się matką Ezechiela wyrażającą ulgę, że skorpion ją użądlił zamiast jej dzieci.
