Według portalu About.com termin "bajka osobista" jest używany do opisania egocentrycznego przekonania powszechnie panującego wśród nastolatków, że jest wysoce unikalny i niepodobne do żadnego innego, który kiedykolwiek chodził po Ziemi. wiara jest ogólnie postrzegana jako normalna część rozwoju poznawczego u nastolatków, ale jej upadek polega na tym, że czasami powoduje, że nastolatki podejmują ryzyko, ponieważ wierzą, że nic złego nie może się wydarzyć.
Bajkę osobistą opisuje się również jako przekonanie, że jest ona tak wyjątkowa i że trzeba być niewrażliwym. Nastolatki, które utrzymują to przekonanie, prawdopodobnie podejmują ryzykowne zachowania, takie jak seks bez zabezpieczenia, eksperymenty z alkoholem i narkotykami oraz prowadzenie samochodu bez licencji. Według About.com, osobisty baśń został po raz pierwszy nazwany i opisany przez psychologa Davida Elkinda. Określił to jako wiarę, która wyrasta z egocentryzmu, co prowadzi nastolatków do przekonania, że wszyscy inni powinni być i są nimi zafascynowani.
Według Southeast Missouri State University nastolatki doświadczają osobistej bajki na różne sposoby. Podczas gdy niektórzy angażują się w ryzykowne zachowania, ponieważ uważają, że nie może im zaszkodzić, inni wierzą, że są wyjątkowi w swoich cierpieniach i problemach i że nikt nie może ich zrozumieć. Nastolatki, które doświadczają osobistej bajki w ten drugi sposób, zwykle izolują się, ponieważ wierzą, że dorośli i inni nie są w stanie odnieść się do swoich uczuć lub pomóc im poprawić ich stanu umysłu.
