Pielęgnacja barierowa to metoda administrowania opieką nad pacjentem przy jednoczesnym zapobieganiu przenoszeniu chorób wysoce zaraźliwych. Robi się to z dwóch powodów: można izolować pacjenta, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby na inne osoby, lub izolacja jest nałożona w celu ochrony pacjenta z upośledzonym układem odpornościowym.
Pielęgnacja barierowa pociąga za sobą noszenie specjalnego sprzętu ochronnego, takiego jak nieprzepuszczalna suknia lub respirator, aby zapobiec przenoszeniu zakaźnego materiału. Czynniki chorobotwórcze, takie jak MRSA, są przyczyną pierwotnej izolacji. W innych przypadkach, zwanych "odwrotną izolacją", pacjent z osłabionym układem odpornościowym, na przykład w wyniku AIDS lub przeszczepu szpiku kostnego, nie może wejść w kontakt z potencjalnie śmiertelnymi patogenami przenoszonymi przez odwiedzających i personel pielęgniarski .