W normalnym, zdrowym sercu szlak przewodzenia elektrycznego zaczyna się od węzła sinoatrialnego, odbierającego sygnał elektryczny, zgodnie z National Heart, Lung and Blood Institute. Następnie sygnał przechodzi przez serce i dociera do węzła przedsionkowo-komorowego. Wreszcie sygnał dociera do wiązki włókien His-Purkinjego.
Każde uderzenie serca ma dwie podstawowe części, które pozwalają sercu pompować krew do iz jej komór, stwierdza National Heart, Lung and Blood Institute. Podczas rozkurczu przedsionki i komory relaksują się i napełniają krwią, a podczas skurczu przedsionki i komory kurczą się i strzelają krwią przez układowy i płucny szlak krążenia. Aby osiągnąć zarówno rozkurcz, jak i skurcz serca, serce ma szlak przewodzenia elektrycznego, który zapewnia mu energię elektryczną potrzebną do ciągłego bicia.
Sygnał elektryczny jest najpierw generowany w węźle sinoatrialnym w prawym przedsionku. Następnie sygnał przechodzi przez żyły cavae, ponieważ krew wypełnia właściwe przedsionek serca. Następnie sygnał elektryczny rozprzestrzenia się przez prawe i lewe przedsionki serca. Ponieważ sygnał elektryczny powoduje skurcze przedsionków, dociera do węzła przedsionkowo-komorowego. Sygnał odmładza się w przedsionkowo-komorowym węźle i przesuwa się w wiązkę Hisa. Z wiązki Hisa sygnał dzieli się na gałęzie wiązek, które pokrywają lewą i prawą stronę serca. Te gałęzie są częścią włókien Purkinjego, które rozprzestrzeniają się w sercu. Sygnał elektryczny dociera do włókien Purkinjego i rozprzestrzenia się w całym sercu, aby zsynchronizować bicie serca, wyjaśnia National Heart, Lung and Blood Institute.
