Partia Czarnych Panter aktywnie broniła mieszkańców Oakland w Kalifornii przed brutalnością policji i wdrażała programy wspólnotowe w celu zwalczania skutków ubóstwa. Celem partii było położenie kresu fizycznemu i ekonomicznemu uciskowi Afryki Amerykanie w Stanach Zjednoczonych.
Partia Czarnych Panter zaczęła się jako grupa patrolowania okolic Oakland County, która chroniła obywateli przed brutalnością policji. W 1967 r. Członkowie partii wkroczyli do Kapitolu Stanowego Kalifornii i zaprotestowali przeciwko proponowanej ustawie Mulforda. Argumentowali oni, że ograniczenie prawa do noszenia broni w miejscach publicznych było próbą podważenia zdolności Pantery do ochrony społeczności. Ta radykalna filozoficzna postawa i silny opór sprawiły, że FBI uznało partię za wrogów amerykańskiego rządu i aktywnie pracowało nad zamknięciem ich operacji. W 1969 r. Pościg FBI zakończył się kilkoma rzutami z Panterami i spowodował śmierć sześciu członków drużyny.
Pomimo przemocy, Partia Czarnych Panter zorganizowała i uruchomiła programy społecznościowe, które przeprowadziły testy na gruźlicę i zapewniły pomoc prawną dla osób mających skargi na budowę i zamieszkiwanie. Partia zajęła się również głodem, rozdając artykuły spożywcze i tworząc program "Bezpłatne śniadanie dla dzieci", który został później przyjęty przez rząd USA i przetrwał do XXI wieku.
