Bank niemiecki o nominale 50 000 USD wydany w 1922 roku nie jest szczególnie cenny jako przedmiot kolekcjonerski i nie ma wartości nominalnej jako przestarzała forma waluty. W okresie 1922 r. nastąpił wzrost inflacji i hiperinflacji w Niemczech, gdy walczyło o odszkodowanie za swoją rolę w I wojnie światowej.
Po zamachu na ministra spraw zagranicznych w czerwcu 1922 r. waluta niemiecka zaczęła spadać. Do końca roku jeden dolar amerykański był warty 2000 marek. Stopa uległa dalszemu pogorszeniu w kolejnym roku, aż osiągnęła kurs wymiany 1: 2 000 000.
Waluta była drukowana w coraz większych ilościach. Firma z południowych Niemiec wydrukowała 50 000 banknotów z napisem "Jeśli węgiel jest jeszcze droższy, nie krępuj się używać mnie jako paliwa".
Ponieważ banknot jest łatwo dostępny, jego cena wynosi od 2 do 10 euro, w zależności od warunku.