Choć te postacie zostały sfabularyzowane w wielu opowiadaniach, w tym w sztuce Szekspira "Juliusz Cezar" i "Inferno" Dantego, "Brutus" (Marcus Junius Brutus) i Cassius (Gajusz Cassius Longinus) to prawdziwi ludzie, którzy żyli w starożytnym Rzymie w pierwszym wieku pne Obaj ci mężczyźni byli rzymskimi politykami, którzy zostali powołani na urząd rzymskiego pretora miasta w 44 pne Juliusza Cezara, który również przed śmiercią awansował obu mężczyzn na urząd konsula. Brutus i Cassius byli braćmi prawnymi przez małżeństwo Cassiusa z Junia Tertią, przyrodnią siostrą Brutusa.
Brutus i Kasjusz również stali się współspiskowcami w spisku śmierci, by obalić i zabić Juliusza Cezara. Choć wydarzenia te miały miejsce w czasach starożytnych i zainspirowały wiele fabularyzowanych opowieści w międzyczasie, istnieje wiele dowodów na to, że te wydarzenia rzeczywiście miały miejsce, a prawdziwe życie Marcusa Junius Brutusa i Gajusza Cassiusa Longinusa nie jest faktem kwestionowanym . Cassius i Brutus byli senatorami w 44 r., Gdy Juliusz Cezar w istocie stał się wiecznym dyktatorem. Ten akt doprowadził do udanego spisku zbrodni, który zarówno Kasjusz, jak i Brutus pomogli zaplanować i przeprowadzić. Chociaż niektóre z fabularyzowanych wersji tego wydarzenia zawierają poetycką licencję z pewnymi szczegółami, istnieje akademicki konsensus co do faktu, że ci dwaj ludzie istnieją i pomogli zaplanować upadek Cezara.
