Począwszy od 2014 r. Czerwona Lista Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych nadaje platynopisom klasyfikację najmniejszego zagrożenia, co oznacza, że nie są zagrożone. Dzioborożce są gatunkiem chronionym w ich rodzimym kraju Australii od 1905 roku i pozostają powszechne we wschodniej Australii. Możliwe zagrożenia to uwikłanie w sprzęt połowowy i utrata siedlisk spowodowana degradacją przepływu rzeki.
Platypusy mieszkają w jeziorach, rzekach i strumieniach w różnych obszarach we wschodniej Australii. Przeszukują dna rzeki i jeziora w poszukiwaniu pożywienia, takie jak robaki, krewetki i larwy, i polują w pobliżu powierzchni dla ryb, żab i owadów. Przeszukują długie nory w brzegach rzek, szukając schronienia. Ich zachowanie w wodzie czyni je podatnymi na zmiany w normalnym przepływie wód. Susze, ludzkie regulacje strumieni i zasysanie wody do zastosowań przemysłowych, rolniczych i domowych zagrażają siedliskom dziobaka. Powodzie wywołane tropikalnymi cyklonami również zagrażają ich siedliskom wodnym. Dodatkowo zanieczyszczenia i pułapki osadzone w drogach wodnych w celu złowienia skorupiaków i ryb stanowią potencjalne zagrożenie dla populacji dziobaka.
Poza oficjalnym statusem chronionego zwierzęcia w Australii, działania konserwatorskie w sprawie platypów koncentrują się na utrzymywaniu populacji w wielu australijskich sanktuariach zwierząt. Chociaż podjęto próby eksportu platyp do zoo w innych częściach świata, nie przetrwały one zbyt dobrze poza Australią.
