Francis Crick używał narkotyku LSD w swojej karierze jako genetyk. Stwierdził, że był pod wpływem LSD, kiedy odkrył strukturę podwójnej helisy DNA w 1953 roku. Crick jest uważany za ojca współczesnej genetyki.
Crick zwierzył się koledze z branży, że często używał małych dawek LSD, aby poprawić swoje myślenie i wyobraźnię. W latach pięćdziesiątych substancja była eksperymentalnym lekiem stosowanym głównie w psychoterapii. Crick przyznał się do używania narkotyku, pomagając mu odkryć strukturę DNA, osiągnięcie, które przyniosło mu Nagrodę Nobla w 1962 roku.
