Według Teorii koloru addytywnego biel jest kolorem, a czerń jest brakiem koloru. Teoria stwierdza, że kolor biały jest kombinacją wielu kolorów i powstaje przez połączenie kolorów podstawowych: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Czarny to brak tych kolorów.
James Clark Maxwell po raz pierwszy opisał teorię kolorów dodatków w połowie XIX wieku. Opisał różne kolory jako długości fal zorganizowanych w pasma, które pozwalają ludzkiemu oczu postrzegać kolor. Zauważył również, że dwa pierwotne pasma koloru, czerwieni, zieleni i błękitu dodane razem dają jaśniejszy kolor niż każdy z komponentów. Na przykład zielony plus czerwone światło tworzy żółte światło, czerwone plus niebieskie światło wytwarza magenta światło i niebieski plus zielone światło wytwarza cyjan światło. Używanie nierównych ilości podstawowych pasm tworzy nowe kolory. Zasada ta jest obecna w monitorach telewizyjnych.
Teoria subtraktywnych kolorów stwierdza, że czerń jest kolorem, a biała jest brakiem koloru. Opiera się to na zasadzie, że pigmenty można dodawać do siebie w celu wytworzenia czerni, ale biel jest brakiem jakiegokolwiek pigmentu. Według Color Matters, biel jest produkowana z użyciem kości gruntowej, kredy lub substancji chemicznych, takich jak tytan lub cynk, i jest kolorem w kontekście chemii pigmentów. Z tego samego powodu czysta czarna farba jest wytwarzana z węgla drzewnego, metali żelaznych i innych chemikaliów.
